Biznes i prawo

Pod pojęciem rezerw rozporządzenie o rachunkowości rozumie takie zobowiązania, których czas wymagalności nie jest pewien.

Przedsiębiorstwa zobligowane są regulacjami bilansowymi do dokonania tak zwanych biernych rozrachunków międzyokresowych wydatków w wysokości przypuszczalnych zobowiązań wypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wypływających z obowiązku wykonania, połączonych z aktualną działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracobiorców, w tym również świadczeń emerytalnych, jakich kwotę możemy ocenić w sposób pewny, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana.

Owe zobowiązania muszą być przedstawiane jako rezerwy na świadczenia pracownicze.

Odprawy rentowe (tak samo jak dla przykładu nagrody jubileuszowe) są to dłUGoterminowe świadczenia pracownicze, zależne od stażu pracy. Prawo do tychże świadczeń zdobywają pracownicy poprzez cały okres ich zaangażowania w przedsiębiorstwu. To natomiast rodzi zobowiązanie przedsiębiorstwa w stosunku do pracowników w przyszłości.

Jeśli zaciekawił Cię ten tekst, to w tym miejscu znajduje się notka z serwisu (https://www.workservice.pl/praca/biurowa/poznan/), która też ma bardzo ciekawe dane na przedstawiany tutaj temat.

Bierne rozrachunku międzyokresowe kosztów z tytułu tych zobowiązań winny być ustalane w wiarygodnie oszacowanej wartości, w ciężar kosztów bezpośrednio połączonych z działalnością operacyjną w obecnym okresie.

Rezerwy na odprawy emerytalne oraz gratyfikacje jubileuszowe tworzy się tylko wówczas, gdy z przepisów prawa, układu zatrudnienia bądź umów o pracę jednoznacznie wynika, iż na chlebodawcy ciąży obowiązek ich wypłaty i ich wysokość jest istotna, dlatego ich nieuwzględnienie w finansowym sprawozdaniu zniekształciłoby obraz sytuacji pieniężnej i majątkowej i wynik pieniężny przedsiębiorstwa.